شهرداری رضوانشهر | اولین جشنواره هنرهای محیطی در سه بخش چیدمانهای محیط شهری، نمایشگاهی و پژوهشی اسفندماه 1401 در شهر رضوانشهر و به میزبانی شهرداری رضوانشهر برگزار شد.
اولین جشنواره هنر محیطی با هدف شناسایی و توسعه هنرهای محیطی در شهرستان رضوانشهر با حمایت شهرداری رضوانشهر و نظارت کمیتهی برندینگ با هدف تبدیل شهر رضوانشهر به پایتخت هنر محیطی ایران و معرفی این شهر بعنوان برند هنر محیطی و ارتباط دائمی با فضای شهری ضمن دایر نمودن دبیرخانه دائمی هنرهای محیطی از طریق فراهم آوردن شرایط بروز خلاقیتهای هنری، تبادل تجربیات، اطلاعات و دستآوردهای هنری و پژوهشی در خانهی نوآوری و خلاقیت شهر رضوانشهر برگزار شد.
شهرداری رضوانشهر به عنوان حامی همیشگی هنر محیطی در ایران، در ایام و مناسبتهای مختلف، به نوعی با هنر محیطی درگیر شده و گاهی هم برخی آثار به صورت انبوهسازی در سطح شهرستان اجرا می شوند و نمونههای سادهتر آن هم در سطح شهر رضوانشهر به چشم میخورد.
کمیتهی برندینگ شهر رضوانشهر، با مدیریت دکتر رضا رسولی شهردار رضوانشهر، طی برگزاری جلسات متعدد در نهایت با برگزاری اولین جشنواره هنر محیطی پروژهی تبدیل شهر رضوانشهر به برند هنر محیطی ایران را آغاز کرد.
در این جشنواره همهی گونههای مختلف تعریف این هنر که مناسب شهرستان رضوانشهر است ارائه گردید که میتواند به صورت چیدمانهای دائمی، موقتی و ... باشد. البته اگر این آثار رویکرد زیست محیطی نداشته باشند، نباید مخل محیط زیست باشند. از نظر موضوع آثار و متریالی که هنرمندان به کار بردند هیچ نوع محدودیتی وجود نداشت.
ماکان عاشوری برگزار کنندهی این جشنواره درباره عدم انتخاب موضوع برای جشنواره توضیح داد: ما به روش آزاد معتقدیم و فکر میکنیم در اولین جشنواره ابتدا باید شاهد آموزش، توانمندسازی و بعد پیشنهادهای هنرمندان و تواناییهای آنها باشیم و برای دورههای آینده شاید بتوان به انتخاب موضوع هم فکر کرد.
عاشوری تأکید کرد: این جشنواره در واقع بانک فکری و اطلاعاتی است که ابتدا باید هنر محیطی را معرفی و تبیین کند و پس از آن نهادهای مختلف میتوانند از این استعدادها و تواناییها دیدن کنند و برای موضوعات مختلف مورد علاقه خود از هنر آنها استفاده کنند.
عاشوری در بخش دیگری از سخنانش درباره استفاده از هنر محیطی در قالب موضوعات مذهبی و دینی هم گفت: آثار محیطی و چیدمانی را میتوان برای هر موضوع و مناسبتی کار کرد اما استفاده از آن در اعیاد و سوگواریهای مذهبی، مثل ریختن یک لیوان آب در یک دریاچه است چرا که در مناسبتهایی چون ایام عاشورا و اعیادی چون نیمه شعبان و عید فطر مردم به شکل خودجوش چهره شهر را متناسب با همان رویداد تغییر میدهند و یا آذین بندی میکنند به همین دلیل فکر میکنم شهر در این ایام آن قدر از اتفاقات مردمی و تزئینات مختلف اشباع شده که تاثیر خودش را دارد و دیگر نیازی به چیدمانهای محیطی نیست چون به چشم نمیآید.
وی همچنین درباره برگزاری دورههای بعدی این جشنواره گفت: وقتی این جشنواره عنوان اولین را دارد، طبیعی است که باید شاهد دورههای بعدی آن هم باشیم. شهر رضوانشهر برای تبدیل شدن به قطب هنر محیطی ایران به تکرار چنین رویدادهایی در طول سال نیازمند است.
این جشنواره در بخشهای چیدمانهای محیط شهری، نمایش آثار به اجرا درآمده در محیط طبیعی و پژوهشی برگزار شد.
در بخش چیدمانهای محیط شهری از میان آثار ارائه شده توسط هنرمندان حوزه هنر محیطی بصورت انتخابی با نظر کارشناسی اساتید و دبیرخانهی دائمی جشنواره در روزها و ماه های آینده شاهد خلق آثار به صورت متنوع و متکثر در فضاهای شهری خواهیم بود.
بخش پژوهشی در دو شاخه سخنرانی و میزگرد برگزار گردید. اهداف مورد نظر در این بخش، درمورد چیستی هنر محیطی و گرایشهای مختلف آن به جهت تقویت بنیان علمی و نظری و معرفی هرچه بیشتر آن به مخاطبین خاص و عام انجام پذیرفت.
همچنین در بخش سخنرانی و میزگرد با دعوت از هنرمندان و صاحبنظران هنر محیطی در عرصه ملی و بینالمللی همچون محمود مکتبی، دکتر مرتضی واحدیان، هامد جابرها، سودابه بلواری زاده و پگاه عباسپور سخنرانی و میزگردها برگزار گردید.
شهرداری رضوانشهر با حمایت بی دریغ دکتر رضا رسولی بعنوان شهردار و اعضای شورای اسلامی شهر، طی برگزاری جشنواره، هزینه مواد مصرفی و خدمات اجرا، اسکان و ایاب و ذهاب هنرمندان را تأمین و پرداخت کرده و جهت شرکتکنندگان در بخش چیدمان طبق نظر دبیرخانه هدایایی اهدا گردید.
شرکت کنندگان جشنواره هنرمندان بومی و ساکن شهر رضوانشهر، محمود مکتبی دبیر جشنواره و مرتضی واحدیان، هامد جابرها و پگاه عباسپور گروه اساتید بودند و سودابه بلواری زاده هم مدیریت اجرایی پروژه را بر عهده داشت.
این جشنواره در اسفندماه سال هزار و چهارصد و یک برگزار شد. محل اجرای جشنواره در شهرستان رضوانشهر، با تنوع زیستی و اکوسیستمی شامل سواحل دریا، کنارهی رودخانه و مراتع سرسبز و جنگل های انبوه بود و علاوه بر این هنرمندان میتوانستند برای سایر نقاط پر تردد شهر طرح مناسبی را پیشنهاد بدهند.